ชัยภูมิ ชาวบ้านร้องสื่อ วอนช่วย 2 แม่ลูก ป่วยทั้งแม่และลูก ความเป็นอยู่แสนจะลำบาก

ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังบ้านเลขที่ 35/2 หมู่ 2 ตำบลหนองบัวโคก อำเภอจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิ ได้พบกับนางสาวนภาพร พรโคกกรวด อายุ 40 นั่งอยู่ในบ้านในสภาพเหมือนคนที่อิดโรย สภาพในบ้านการเป็นอยู่ที่อาศัยที่ย่ำแย่ ทั้งหม้อข้าวเตาไฟเก่าคร่ำคร่า ที่นอนหมอนมุ้งวางไม่เป็นระเบียบ อาศัยอยู่ในบ้านที่ทำด้วยเพิงไม้ใช้สังกระสีเป็นที่กันฝนและแดด ที่ปลูกบ้านอยู่นี้ก็ไม่ใช่ที่ของตนเอง พื้นต่ำติดกับดินมีน้ำท่วมขังเออนองส่งกลิ่นเหม็นเน่าน้ำบ้านหลังนี้ไม่มีห้องน้ำต้องอาศัยห้องน้ำข้างบ้านทำกิจวัตรประจำวัน

ผู้สื่อข่าวได้สอบถามนางสาวนพาภร ว่าตนได้อาศัยอยู่บ้านหลังนี้มาหลายปีแล้ว อยู่กับสามีและลูกชายที่กำลังป่วยอยู่รวม 3 คน นางสาวนภาพรได้กล่าวว่าขณะนี้ตนเองซึ่งป่วยเป็นโรคไตมา 2 ปีแล้วต้องใส่ถุงยางติดตัวตลอดไปทำงานก็ไม่ได้ มีแต่สามีที่ได้ไปหารับจ้างชาวบ้านไปวันๆ บางวันไม่มีงานก็ไม่ได้ไป ชาวบ้านเขาจะจ้างให้วันละ 250 บาทต่อวัน ได้เงินมาก็มาซื้อข้าวซื้ออาหารไว้กินในครอบครับ การกินอยู่ก็อดๆอยากๆ อิ่งมั่งไม่อิ่มมั่ง บางวันมีแต่ข้าวก็ต้องกินข้าวเปล่ากับปลา กินเพื่ออยู่ประทังชีวิตไปวันๆ

แต่ในขณะนี้ลูกชายชื่อ ด.ช นัฐพงษ์ พรโคกกรวด อายุ11ปี กำลังหนักอยู่ห้องไอซียู โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา ซึ่งผ่าตัดเนื้องอกในสมองตอนนี้หมอได้ทำการผ่าตัดแล้ว หมอให้นอนรักษาตัวดูอาการอยู่ที่โรงพยาบาลหลายวันแล้ว ตนเองกับสามีไปเยี่ยมลูกเป็นประจำ หมอที่โรงพยาบาลไม่ให้ญาติเฝ้า ต้องใช้เวลาเดินทางทั้งไปและกลับประมาณเกือบ 200 กิโล ในขณะที่โรคโควิดกำลังระบาดหนัก รถโดยสารก็ไม่มีทางจะออกจากหมู่บ้านหนองลุมพุก หมู่ 2 ตำบลหนองบัวโคก อำเภอจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิไปถนนเส้นหลักประมาณเกือบ 5 กิโล จึงต้องหาเงินเหมารถเพื่อจะไปเยี่ยมลูกครั้งละประมาณ 1,500 บาทไปกลับต่อครั้ง อีกทั้งลูกที่ป่วยอยู่ในขณะนี้ต้องใช้ผ้าแพมเพิสแต่ละวัน วันละหลายชิ้น สามีตนจะต้องไปหาเงินรับจ้างเขาให้ได้ 3,000 บาทเพื่อจะไปหาลูกต่อครั้งเมื่อทางโรงพยาบาลโทรมาบอกให้ไป บางครั้งเงินไม่มีก็ไปเที่ยวหายืมเพื่อนบ้านก็ไม่ได่ก็ไม่ได้ไป นางสาวนภาพรพูดไปทั้งนำ้ตาว่า ที่ตนอยากให้ช่วยเหลือในขณะนี้ตนอยากได้ผ้าอ้อมแพมเพิสไปให้ลูกที่อยู่โรงพยาบาลมหาราช และอยากมีรถให้พาไปหาลูก ตัวเองก็ป่วยใส่สายยางเงินรายได้สวัสดิการจากรัฐก็ยังก็ยังไม่ได้รับสักอย่าง ตนเองคงไม่มีปัญญาหาเงินช่วยผู้เป็นสามีแต่ละวัน

ต่อมาเมื่อเวลา 9.00 น. 4 ต.ค. 2564 ได้มีหน่วยงานพัฒนาสังคมจังหวัดชัยภูมิพร้อมด้วยหน่วยงาน องค์การบริหารส่วนตำบลหนองบัวโคกและหน่วยงานโรงพยาบาลเฉลิมพระเกียรติตำบลหนองบัวโคกพร้อมด้วยผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านหมู่ 2 ตำบลหนองบัวโคก อำเภอจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิ ได้เดินทางมายังบ้านนางสาวนภาพร พรโคกกรวด ได้นำถุงยังชีพมามอบให้กับครอบครัวนางสาวนภาพร อีกทั้งยังสอบถามถึงความเป็นอยู่และเรื่องสุขภาพที่ตนเองเป็นอยู่ในขณะนี้ พร้อมจะช่วยเหลือลูกชายที่ยังนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลมหาราชจังหวัดนครราชสีมา จะทำเรื่องย้ายมาที่โรงพยาบาลจังหวัดชัยภูมิ และจะดำเนินการในด้านที่อยู่อาศัยให้อยู่แบบยั่งยืน เจ้าหน้าที่ทุกหน่วยงานรับปากจะช่วยเหลือและดำเนินการให้เร็วไว นางสาวนภาพร ยกมือไหว้ขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกหน่วยงานที่ได้ยืนมือเข้ามาช่วยตนและครอบครัว สงสารแต่ลูกชายที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาลไม่รู้จะอยู่ได้นานสักเท่าไร ตนได้แต่ทำใจไว้ก่อน นางนภาพร พูดไปร้องไห้ไป แต่ก็ยังมีกำลังใจอีกหน่อยที่มีเจ้าหน้าที่และชาวบ้านใกล้เคียงเข้ามาช่วยตนกับครอบครัว