พะเยา ยายน้องเอยไม่ติดใจเรื่องครูกล้อนผมหลานสาว (มีคลิป)
1 min readยายของน้องเอย เด็กหญิงอายุ 8 ขวบโรงเรียนบ้านสบขาม ตำบลขุนควร อำเภอปง จังหวัดพะเยา เผยขณะนี้ไม่ติดใจเอาความกับครูผู้กล้อนผมของหลานสาว เหตุที่โพสต์ไปเนื่องจากเป็นการเข้าใจผิดและเกิดอารมณ์โมโห ในตอนแรก ขณะที่ครูผู้กล้อนผมของน้องเอย ระบุ ที่ทำไปนั้นเป็นเจตนาดีที่อยากให้นักเรียนหายจากอาการเป็นเหา แต่เป็นการเข้าใจผิดที่การกระทำดังกล่าวนั้นไม่ได้บอกผู้ปกครองก่อน ซึ่งตอนนี้ก็ได้เข้าทำความเข้าใจและขอโทษกับผู้ปกครองทั้งยายและแม่ รวมทั้งน้าสาวแล้ว ล่าสุดทั้งสองฝ่ายทำความเข้าใจกันและไม่ติดใจเอาความ และไม่อยากให้มีการเอาผิดกับครูคนดังกล่าว เนื่องจากครูเป็นคนดีและดูแลเด็กทุกคนอย่างดีมาโดยตลอด
นางศรีดา กุนา ยายของน้องเอยหรือเด็กหญิง พิชามญชุ์กำลังเตรียมตัวที่จะเดินทางไปส่งน้องเอย ที่โรงเรียนในเช้าวันนี้หลังจากที่มีเหตุน้องเอยถูกกล้อนผม เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาและ ได้มีญาตินำรูปภาพโพสต์กับสี่อโซเชียลจนเป็นที่โด่งดังไปทั่ว ล่าสุดในพื้นที่ทางคณะครูและครูผู้กล้อนผมน้องเอย ดังกล่าว นั้นได้เข้าทำการขอโทษและทำความเข้าใจกับครอบครัวของน้องเอยซึ่งน้องเอยอาศัยอยู่กับตายาย จนเป็นที่เข้าใจกันและไม่ติดใจเอาความแต่อย่างใด
โดยนางศรีดา ได้กล่าวว่า ในตอนแรกที่ครูกล้อนผมน้องเอยนั้นก็รู้สึกโมโหเหมือนกันแต่พอตอนหลังได้มีการที่เข้ามาขอโทษและอธิบายเหตุผลในเรื่องของการกำจัดเหาดังกล่าวนั้นก็ มีความรู้สึกดีขึ้นและไม่ติดใจเอาความกับครูเนื่องจากครูคนดังกล่าวนั้นก็เป็นครูที่ดูแลเด็กเป็นอย่างดีมาโดยตลอดและไม่อยากให้ครูถูกลงโทษเพราะการกระทำดังกล่าว ซึ่งขณะนี้ทางครอบครัวก็ได้มีการทำความเข้าใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ขณะที่นายสุกิจ ใจวังโลก ครูผู้ทำการกล้อนผมเด็กดังกล่าว ระบุว่า ที่ตนเองได้กระทำลงไปนั้นเนื่องจากในวันนั้นได้มีการตรวจสุขภาพกันและพบว่ามีนักเรียนจำนวนมากมีเหาและตรวจพบว่ามีนักเรียนสองรายคือน้องเอยและเพื่อนซึ่งมีเหาเป็นจำนวนมากตนเองจึงได้ทำการที่จะตัดผมเพื่อกำจัดเหาและเป็นความปรารถนาดีที่จะให้เด็กหายจากอาการที่เป็นเหา แต่ก็ผิดขั้นตอนที่ไม่ได้ขออนุญาตผู้ปกครองก่อน ซึ่งตอนนี้ก็ได้ทำความเข้าใจกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วและอธิบายเหตุผลในการทำดังกล่าวให้กับผู้ปกครองได้รับทราบซึ่งทางผู้ปกครองก็ให้อภัยและมีความเข้าใจในการกระทำดังกล่าวแล้วตอนนี้
ขณะที่น้าสาวที่นำภาพดังกล่าวเข้าทำการโพสต์จนเป็นที่รับทราบทั่วกันก็ระบุว่าในตอนแรกนั้นรู้สึกโมโหแต่เมื่อได้รับฟังเหตุผลในการกระทำดังกล่าวแล้วก็รู้สึกสบายใจและมีความเข้าใจกับครูคนดังกล่าว ซึ่งก็ไม่อยากให้ครูถูกลงโทษหรือถูกย้ายไปที่อื่น
