กัณฑ์ที่ 4 ชื่อ วนประเวศน์ บุญผะเหวดงานประจำปีของจังหวัดร้อยเอ็ด ปีนี้
1 min read
กัณฑ์ที่ 4 ชื่อ วนประเวศน์ บุญผะเหวดงานประจำปีของจังหวัดร้อยเอ็ด ปีนี้ วันที่ 4 – 6 มีนาคม 2565 อานิสงส์(ผุ๊ได๋จกได้) กัณฑ์วนประเวศน์
1.เทศน์กัณฑ์ที่ 4 ชื่อวนประเวศน์ /ภาพและเสียงภาษาถิ่นอิสาณความยาว= 3 นาที ของหลวงพ่อสำอางค์ สุจินต์โน วัดบ้านวังเข ต.เหล่าน้อย อเสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด 79 พรรษา
2.กัณฑ์ที่ 4 ชื่อ วนประเวศน์ ความย่อ เป็นกัณฑ์สี่กษัตริย์เดินดงบ่ายประพักตร์สู่เขาวงกตเมื่อเดินทางถึงนครเจตราชทั้งสี่กษัตริย์จึงแวะเข้าประทับพักหนาศาลาพระกษัตริย์ผู้ครองนครเจตราชจึงทูลเสด็จครองเมือง แต่พระเวสสันดรทรงปฏิเสธ และเมื่อเสด็จถึงถึงเขาวงกตได้พบศาลาอาศรม ซึ่งท้าววิษณุกรรมเนรมิตตามพระบัญชาของท้าวสักกะเทวราช กษัตริย์ทั้งสี่จึงทรงผนวชเป็นฤๅษีพำนักในอาศรมสืบมา
เนื้อเรื่อง=กัณฑ์ที่ 4 พระเวสสันดร พระนางมัทรี และพระโอรสเสด็จดำเนินจาก พระนครสีพีด้วยความลำบากตลอดทาง ที่สุดก็ถึงเมืองเจตราช จึงแวะเข้าพักพระกายอยู่ที่ศาลาหน้านครเมื่อชาวนครเจตราชได้เห็น และรู้ความจริงก็ตกใจจึงรีบส่งข่าวกราบทูลกษัตริย์นครเจตราช ต่อนั้นบรรดากษัตริย์ขัตติยวงศ์ทั้งหมด ก็พากันเสด็จออกมาเฝ้าเยี่ยม แล้วทูลขอให้พระเวสสันดรพักอยู่ในนครเจตราชก่อนไม่ต้องไปเข้าป่า แล้วทูลจะยกนครเจตราชให้พระเวสสันดรอีกด้วย แต่ด้วยความที่พระเวสสันดรต้องการเข้าป่าไปบำเพ็ญทานและทำจิตใจให้สงบ ประกอบกับทรงเห็นว่าถ้าเจ้านครยกเมืองเจตราชให้ตนแล้วอาจมีบางกลุ่มไม่เห็นด้วย จะทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้น จึงทรงปฏิเสธเจ้านครไป ที่สุดกษัตริย์เจตราชก็ ทูลอัญเชิญพระเวสสันดรไปยังประตูป่า ต้นทางที่จะไปยังเขาวงกตแล้วแนะนำให้ทรงกำหนดหมายแล้วทรงตั้งเจตบุตรพราน ให้เป็นผู้รักษาประตูป่าถวายอารักขาให้เป็นพิเศษด้วยต่อมา พระเวสสันดรและพระนางมัทรีก็อำลากษัตริย์เจตราชและเดินไปตามแนวทางที่ได้รับการแนะนำไว้ พระเวสสันดรได้ประทานปิ่นทองเป็นรางวัลแก่นายพรานรักษาประตูแล้วเสด็จต่อไปจนถึงเขาวงกต พบศาลาอาศรมบทซึ่งพระวิษณุกรรม เทพบุตรมานิรมิตตามเทวบัญชา ก็ทรงโสมนัส ทั้งสี่กษัตริย์ก็ทรงผนวชเป็นฤาษี สำนักอยู่ในอาศรมนั้น ทรงดำรงชีพด้วยผลาซึ่งนางมัทรีเป็นผู้แสวงนานถึง ๗ เดือนล้วก็ทรงพานางมัทรี ไปทูลลาพระชนก และพระชนนีเพื่อออกไปบำเพ็ญพรตอยู่เขาวงก
(ผุ๊ได๋จกได้กัณฑ์ กัณฑ์วนประเวศน์)=57 พระคาถา บูชากัณฑ์ กัณฑ์วนประเวศน์ จะได้รับความสุขทั้งโลกนี้และโลกหน้า จะได้เป็นบรมกษัตริย์ในชมพูทวีปเป็นผู้ทรงปรีชา เฉลียวฉลาด สามารถปราบอริราชศัตรูให้ย่อยยับไป
ภาพ/ข่าว สุเทพ ลอยแก้ว รายงาน
