ศรีสุวรรณยื่น ป.ป.ช.เอาผิดอาญา จริยธรรมร้ายแรง ส.ส.กินกล้วย

เงินไปยังบุคคลปลายทาง ซึ่งเป็นชื่อของหัวหน้าพรรคการเมืองเล็ก ๆ รวมทั้งหัวหน้ากลุ่มการเมือง
ด้วยโดยเป็นเงินจำนวนมากที่มีการจ่ายกันเป็นรายเดือน ตามที่ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า หัวหน้า
พรรคเศรษฐกิจไทย ได้ออกมาให้ข่าวว่ามี ส.ส.พรรคเล็กบางคนรับเงินเกิน 3,000 บาท เกินกว่ากฎหมาย ป.ป.ช.ที่กำหนด ซึ่งใช้เป็นหลักฐานที่สามารถบ่งชี้ได้ว่านักการเมืองต่าง ๆ มีพฤติการณ์
การรับเงินกันจริง ซึ่งอาจเป็นการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์บางอย่างกันหรือไม่
 

  กรณีดังกล่าวหาก ส.ส.รับเงินกันจริง ก็อาจเข้าข่ายฝ่าฝืน ม.128 วรรคแรก แห่ง พรป.
ป้องกันและปราบปรามการทุจริต 256 1 ที่บัญญัติว่า “ห้ามมิให้เจ้าพนักงานของรัฐผู้ใดรับทรัพย์สิน
หรือประโยชน์อื่นใดอันอาจคำนวณเป็นเงินได้จากผู้ใด นอกเหนือจากทรัพย์สินหรือประโยชน์อันควร ได้ตามกฎหมาย กฎ หรือข้อบังคับ ที่ออกโดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย เว้นแต่การ รับทรัพย์สินหรือประโยชน์อื่นใด โดยธรรมจรรยาตามหลักเกณฑ์และจำนวนที่คณะกรรมหนด” ซึ่ง ป.ป.ช.ได้ออกประกาศกำหนดหลักเกณฑ์การรับทรัพย์สินหรือประโยชน์โดย ธรรมจรรยาของเจ้าพนักงานของรัฐ พ.ศ. 2563 แล้ว ซึ่งกำหนดว่าเจ้าพนักงานของรัฐจะรับทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่นใดโดยธรรมจรรยาได้แต่ละโอกาสไม่เกิน 3,000 บาทเท่านั้น

ซึ่ง ส.ส.ผู้ที่ฝ่าฝืนจะมีความผิดตาม ม.169 แห่ง พรป.ป้องกันและปราบปรามการทุจริต
256 1 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และอาจเข้าข่ายฝ้าฝืนมาตรฐานจริยธรรมอย่างร้ายแรง 2560 ข้อ 8 ข้อ 9 ข้อ 10 และข้อ 17 ประกอบ ข้อ 27วรรคสองได้ ซึ่งหาก ป.ป.ช.ชี้มูลว่าฝ่าฝืนจริงก็อาจยื่นคำร้องส่งให้ตาลฎีกาวินิจฉัย และให้เพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของ ส.ส.ผู้นั้น และเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งมีกำหนดเวลาไม่เกิน 10 ปี

นอกจากนั้น ยังอาจเข้าข่ายความผิดตาม ป.อ.มาตรา 149 ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 5 ปีถึง 20 ปี หรือจำคุกตลอดชีวิต และปรับตั้งแต่ 1 แสนบาทถึง 4 แสนบาท หรือประหารชีวิตด้วยเหตุดังกล่าว สมาคมองค์กรพิทักษ์รัฐธรรมนูญไทย จึงได้รวบรวมพยานหลักฐานจากเหล่งที่ปรากฏในสื่อสำนักต่าง ๆ ในโซเชียลมีเดีย กลุ่มไลน์ต่าง ๆ และแหล่งข่าวเชิงลึก นำมามอบให้ ป.ป.ช.ดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ เพื่อเอาผิดผู้ที่กระทำการดังกล่าวต่อไป
  

ต่อมานายศรีสุวรรณได้นำคำพิพากษาศาลปกครองกลางยื่น ป.ป.ช.เอาผิดผู้ว่า รฟม.และคณะ กก.ม.36กรณีเปลี่ยน TOR สายสีส้มตาม พรป.ว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ 2561 ฐานทุจริตต่อหน้าที่หลังใช้อำนาจยกเลิกที่โออาร์และการประกวดราคารถไฟฟ้าสายสีส้ม
ทั้งนี้สืบเนื่องจากสมาคมองค์การพิทักษ์รัฐธรรมนูญไหย ได้เคยยื่นเรื่องร้องขอให้กรม
สอบสวนคดีพิเศษ(DSI) พิจารณารับกรณีกล่าวหาว่ามีการกระทำความผิดทางอาญาของ
คณะกรรมการคัดเลือกตาม ม.36 แห่งพรบ.ร่วมลงทุนระหว่างรัฐและเอกชน 2562 และผู้ว่าการการ
รถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย (รฟม.) เกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่ในโดรงการการรถไฟฟ้าสายสีสัม ช่วงบางขุนนนท์ – มีนบุรี (สุวินทวงศ์ ที่มีการยกเลิก TOR และยกเลิกการประกวดราดาหลังจากที่มีการขายซองประกดราคาไปแล้วซึ่งเป็นการกระทำโคยไม่ชอบด้วยกฎหมาย อันอาจเป็นความผิดตามพรบ.ว่าด้วยความผิดเกี่ยวกับการเสนอราคาต่อหน่วยงานของรัฐ 2542 ต่อมา DSIได้ส่งสำนวนการไต่สวนสอบสวนให้ ป.ป.ช.ดำเนินการต่อตามอำนาจหน้าที่ดังนั้นเมื่อศาลปกครองกลางมีคำพิพากษาเมื่อวันที่ 7 ก.ค.65 ที่ผ่านมา โดยพิพากษาเพิถอนมดิของคณะกรรมการคัดเลือกตาม ม.36 ตามรายงานการประชุม ครั้งที่ 1/2564 เมื่อวันที่ 3
ก.พ.2564 ที่เห็นชอบให้ยกเลิกประกาศเชิญชวนการร่วมลงทุระหว่างรัฐและเอกชน โครงการ
รถไฟฟ้าสายสีส้มช่วงบางขุนนนท์ – มีนบุรี (สุวินทวงศ์) ลงวันที่ 3 ก.ค.2563 และยกเลิกการคัดเลือกเอกชนตามประกาศเชิญชวนฯดังกล่าว และเพิกถอนประกาศของ รฟม. เรื่อง ยกเลิกประกาศเชิญชวนการร่วมลงทุนระหว่างรัฐและเอกชน โดรงการรถไฟฟ้าสายสีส้มช่วงบางขุนนนท์ – มีนบุรี (สุวินท
วงศ์) และยกเลิกการคัดเลือกเอกชนร่วมลงทุนตามประกาศเชิญชวนดังกล่าว ลงวันที่ 3 ก.พ. 2564ทั้งนี้ให้มีผลตั้งแต่วันที่คณะกรรมการตาม ม.36 มีมติ และตั้งแต่วันที่ รฟม. มีประกาศดังกล่าวคำพิพากษาดังกล่าว เป็นการยืนยันตามคำร้องของสมาคมองค์การพิทักษ์รัฐธรรมนูญไทย ที่เคยร้องเรียนต่อ DS/ และส่งคำร้องมายัง ป.ป.ช.ว่าคณะกรรมการตาม ม.36 และ รฟม.ดำเนินการ
โดยไม่ถูกต้องตามรูปแบบ ขั้นตอนดังที่กำหนดไว้ตามประกาศคณะกรรมการนโยบายการร่วมลงทุนระหว่างรัฐและเอกชน จึงเห็นว่า การยกเลิก TOR และการยกเลิกการประกวดราคารถไฟฟ้าลายสีส้มช่วงดังกล่าว เป็นการยืนยันว่าหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐออกคำสั่งโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย และการกระทำละเมิดของหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอันเกิดจากการใช้อำนาจตามกฎหมาย ซึ่งสอดคล้องกับคำร้องของสมาคมฯที่ยื่นไว้ต่อ DS จึงได้นำคำพิพากษาดังกล่าวมายื่นให้ ป.ป.ช.ใช้ประกอบในการไต่สวนและวินิจฉัยเพื่อเอาผิดผู้ที่เกี่ยวข้องดังกล่าวในขั้น
สูงสุด เพื่อมิให้เป็นเยี่ยงอย่างต่อไป