พวกเราไม่ได้เป็นรุ่นพิเศษ แต่เป็น “รุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่น”!!

พวกเราที่อยู่ในช่วงอายุ 35, 40, 50 , 60 และ70ปีเป็นรุ่นที่ได้รับพรวิเศษชีวิตของเราเป็นเสมือนข้อพิสูจน์ที่มีชีวิต เราไม่เคยถูกปฏิบัติเหมือนฝูงสัตว์ที่ต้องแบกกระเป๋าใส่หนังสือมากมายไปโรงเรียน ตอนเราเล่นและขี่จักรยาน เราไม่เคยต้องวุ่นวาย สวมหมวกกันน็อคหรือต้องล็อคจักรยาน พอโรงเรียนเลิกเราก็เล่นต่อได้จนมืดค่ำและดูทีวีน้อยมาก เราเล่นเฉพาะกับเพื่อนที่มีตัวตนจริงๆไม่ใช่เพื่อนในโลกโซเชียล

ยามที่เรากระหายน้ำเราก็ดื่มน้ำจากก๊อกน้ำประปาและไม่เคยต้องซื้อน้ำดื่มบรรจุขวด แม้ว่าจะดื่มน้ำผลไม้คั้นร่วมกับสหายอีกสี่คนเราก็ไม่เห็นจะป่วยไข้อะไร เราไม่เคยน้ำหนักตัวขึ้นมากมายแม้จะกินข้าวจานใหญ่ตามด้วยขนมจุบจิบทุกวัน แม้จะวิ่งเล่นที่โน่นที่นี่เยอะแยะโดยไม่สวมรองเท้า เราไม่เคยมีปัญหาอะไรกับเท้าเลย เราไม่เคยต้องหาซื้อยาบำรุงใดๆ มากินเพื่อให้เรามีสุขภาพดี เราทำของเล่นเองและเล่นกับมันอย่างสนุกสนาน

พ่อแม่ของเราไม่ได้ร่ำรวยพวกท่านไม่เคยต้องกระเสือกสนหาเงินทองเพื่อให้ร่ำรวย ท่านมอบความรักให้แก่เรา และไม่ได้ให้สิ่งของทางโลกต่างๆ มากมาย

เราไม่เคยต้องแชร์อารมณ์ของเราผ่านอีโมติคอนในโทรศัพท์มือถือ เรารับฟังความจริงและความรู้สึกผิดชอบชั่วดีเราเขียนสิ่งเหล่านั้นในจดหมาย ดังนั้นคำเหล่านั้น
ไม่เคยต้องถูกแก้ไขหรือลบออกไปในภายหลัง เราไม่เคยใช้โทรศัพท์มือถือ เครื่องเล่นดีวีดี เพลย์สเตชั่น เอ็กซ์บ๊อกซ์ วิดีโอเกม เครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล อินเตอร์เน็ต หรือแม้กระทั่งห้องสนทนาในโซเชียลมีเดียแต่เราก็มีเพื่อนที่มีตัวตนจริงๆ มากมาย

เราไปเยี่ยมบ้านเพื่อนได้โดยไม่ต้องโทรศัพท์ไปบอกก่อน และกินอาหารร่วมกับเขา เราไม่เห็นจะต้องโทรศัพท์ไปขออนุญาตก่อนไปหาเลย บ้านญาติของเราก็อยู่ใกล้ๆ กันทำให้เรารู้สึกดีมีความสุขและอบอุ่นใจ ดังนั้นเราเลยไม่เคยต้องทำประกันภัยอะไร

ภาพถ่ายของเราเป็นขาว-ดำและเราก็รู้สึกได้ถึงความทรงจำดีๆในรูปแบบสีสันสดใสในภายถ่ายเหล่านั้น

สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด….

พวกเราเป็นกลุ่มคนที่ไม่มีใครเหมือนและเป็นรุ่นอายุที่มีความเข้าอกเข้าใจคนมากที่สุดเพราะเราเป็นกลุ่มคนรุ่นสุดท้าย..ที่ฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่และยังเป็นกลุ่มคนรุ่นแรกที่ต้องฟังลูกๆ ของเรา