กัณฑ์ที่ 7 ชื่อ มหาพน หมายถึง ป่าใหญ่ หรือไพรกว้าง บุญผะเหวดงานประจำปีของจังหวัดร้อยเอ็ด ปีนี้

กัณฑ์ที่ 7 ชื่อ มหาพน หมายถึง ป่าใหญ่ หรือไพรกว้าง บุญผะเหวดงานประจำปีของจังหวัดร้อยเอ็ด ปีนี้ วันที่ 4 – 6 มีนาคม 2565 อานิสงส์(ผุ๊ได๋จกได้) กัณฑ์ มหาพน เป็นกัณฑ์ป่าใหญ่ ชูชกหลอกล่ออจุตฤๅษีให้บอกทางสู่อาศรมพระเวสสันดร

1.เทศน์กัณฑ์ที่ 7 ชื่อ มหาพน /ภาพและเสียงภาษาถิ่นอิสาณความยาว= 3.48 นาที ของหลวงพ่อสำอางค์ สุจินต์โน วัดบ้านวังเข ต.เหล่าน้อย อเสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด 79 พรรษา
2 กัณฑ์ที่ 7 ชื่อ มหาพน ความย่อ เป็นกัณฑ์ป่าใหญ่ ชูชกหลอกล่ออจุตฤๅษีให้บอกทางสู่อาศรมพระเวสสันดรแล้วก็รอนแรมเดินไพรไปหา เมื่อถึงอาศรมฤๅษี ชูชกได้พบกับอจุตฤๅษี ชูชกใช้คารมหลอกล่อจนอจุตฤๅษีจึงให้ที่พักหนึ่งคืนและบอกเส้นทางไปยังอาศรมพระเวสสันดร

เนื้อเรื่อง เนื้อหาตลอดทั้งกัณฑ์เป็นการพรรณนาชมป่าเขาลำเนาไพรทำนองเดียวกับกัณฑ์จุลพน ตลอดระยะทางที่อัจจุตฤๅษีชี้ชวนให้ชูชกชมเป็นป่าที่มีบริเวณกว้างใหญ่ หรืออีกนัยหนึ่งเป็นการพรรณนาอย่างละเอียด จึงได้ชื่อกัณฑ์ว่า “มหาพน”เฒ่าชูชกเดินทางไปกลางป่า พบฤาษีอัตจุตก็เล่าความเท็จอีก ฤาษีจึงยอมชี้ทางไปอาศรมของพระเวสสันดร เมื่อไปถึงเป็นเวลาพลบค่ำ เฒ่าชูชกก็ซ่อนตัวบนชะง่อนเขาด้วยคิดว่า ต้องรอรุ่งเช้าให้พระนางมัทรีออกไปหาผลไม้ เพราะนางคงไม่ยอมยกลูกให้ใครแน่

อานิสงส์
ผู้ใดบูชากัณฑ์มหาพน(จกได้ก้ณฑ์นี้) เป็นกัณฑ์ป่าใหญ่ ชูชกหลอกล่ออจุตฤๅษีให้บอกทางสู่อาศรมพระเวสสันดร จะได้เสวยสมบัติในดาวดึงส์เทวโลกนั้น แล้วจะได้ลงมาเกิดเป็นกษัตริย์มหาศาล มีทรัพย์ศฤงคารบริวารมาก มีอุทยานและสนระโบกขรณีเป็นที่ประพาส เป็นผู้บริบูรณ์ด้วยศักดานุภาพเฟื่องฟุ้งไปทั่วชมพูทวีป อีกทั้งจักได้เสวยอาหารทิพย์เป็

ภาพ/ข่าว สายันต์ โนนวังชัย รายงาน