นายสุวรรณ์ อยู่นาน อายุ 70 ปี ชาวบ้านหมู่ที่ 1 ตำบลวังศาล อำเภอวังโป่ง จังหวัดเพชรบูรณ์ และ นายไกร บุญเรือง อายุ ราว 67 ปี 2 เฒ่าหลงป่า นาน 8 วัน หลัง ได้ชักชวนกันเข้าป่า ในเขตเขาย่าพื้นที่หมู่ 9 ตำบลซับเปิบ อำเภอวังโป่ง จังหวัดเพชรบูรณ์ เพื่อไปหาเก็บสมุนไพร มากิน โดยทั้ง 2 เริ่มเดินทางขึ้นเขา ตั้งแต่เมื่อวันอาทิตย์ ที่ 27 มีนาคม 2565 ที่ผ่านมา ล่าสุด หลังกำลัง เจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าวังโป่งชนแดน พร้อมด้วยกู้ภัยวังโป่งร่วมใจ กู้ภัยชนแดนสงเคราะห์ มูลนิธิร่วมกตัญญูชนแดน พบตัวทั้ง 2 ในป่า ที่บริเวณ ผานกนางแอ่น เขตอำเภอวังโป่ง ซึ่งมีพื้นที่เป็น เขตรอยต่อกับ ทุ่งแสลงหลวง อ.วังทอง จ.พิษณุโลก โดยจุดที่พบเป็นเขาที่มีความสูง จากระดับน้ำทะเล ถึง 1,065 เมตร และมีหน้าผาสูงชัน โดยทั้ง 2 หาทางเดินลงมาไม่ได้ จึงทำได้แค่เดินไป เดินมา เพื่อที่จะหาทางลงเขา แต่ก็ไร้ผล สุดท้าย ทั้ง 2 ต้องประทังชีวิต ด้วยหยวกกล้วย และน้ำจากต้นกล้วยประทังชีวิต เนื่องจากวันแรกของการขึ้นเขา ไฟแชค และไฟฉายที่ติดตัวไปด้วยถูกไฟไหม้ จึงไม่สามารถหุงข้าวที่เตรียมไปได้
ส่วนการเดินทางขึ้นไปบนเขาในครั้งนี้ นายสุวรรณ์ อยู่นาน อายุ 70 ปี เผย ขึ้นเขาเพื่อไปหาเบี้ยของต้นผักรส หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า “ต้นผักขี้นาค” เพื่อจะนำมาปลูก โดยทีมอาสากู้ภัยเอง ก็เตรียมนำตัวทั้ง 2 คน ไปทำการตรวจสุขภาพ ที่โรงพยาบาล วังโป่ง ต่อไป
โดยการออกค้นหาในช่วงสายของวันนี้ หลังทีมค้นหาของ เจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าวังโป่งชนแดน ซึ่งเดินทางขึ้นไปนอนค้างแรมบนเขา แล้วตื่นขึ้นตอน 6 โมงเช้า จากนั้นก็ทำการออกค้หาบุคคลทั้ง 2 กระทั่งไปพบตัวทั้ง 2 ในเวลา 08.00 น. จากนั้นก็ได้พาผู้เฒ่าทั้ง 2 เดินลงมาจากเทือกเขาสูง ได้อย่างปลอดภัย ท่ามกลางความดีใจของทีมงานค้นหา ทั้งงานปกครอง เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.วังโป่ง อาสากู้ภัย และชาวบ้าน รวมทั้งญาติ ๆ ที่มากางเต็นท์นอนเพื่อจะรอรับ
จากการสอบถาม นายสุวรรณ์ อยู่นาน อายุ 70 ปี เล่าว่า ระหว่างที่พากันหลงป่า ได้อาศัยกินน้ำจากต้นกล้วยและหยวกกล้วยประทังชีวิต สาเหตุที่หลง ไม่คิดว่าเป็นอาถรรพ์ แต่ยอมรับว่าพอเข้าป่าไป แล้วจะเดินตัดไปอีกจุดหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นเดินวนเขา ตั้งแต่วันแรกที่ไป เดินวนมา แล้วก็เดินวนไป พอลงมาก็ติดหน้าผา หาทางไปไม่ได้ ก็เดินวนกลับขึ้นไปอยู่อย่างนั้น ส่วนข้าวเสบียงที่เตรียมไป คือข้าวสาร แต่ไม่ได้กิน เพราะไฟแช๊คถูกไฟไหม้ตั้งแต่วันแรก ทำให้ไม่ได้กินอะไรเลย สำหรับการหลับนอนนั้น ผูกเปลนอนบ้าง นอนกับกอกล้วยบ้าง ระหว่างหลงป่าไม่ได้ฝันเห็นอะไรเลย ไม่กลัวเท่าไร ซึ่งตนเองนั้นไม่ได้ขึ้นเขานานกว่า 30 ปีแล้ว ที่ขึ้นไปบนเขา เพราะจะไปหาผัก หาสมุนไพรมาปลูก แต่มาหลงป่าเสียก่อน
ด้าน นายไกร บุญเรือง อายุ 67 ปี เล่าว่า เล่าว่า ตอนหลงป่า ตนเองได้ตัดต้นกล้วยกิน ส่วนข้าวสารที่เตรียมไปสำหรับหุงกินนั้น ไม่สามารถทำกินได้ เพราะไม้ขีด (ไฟแช๊ค)พังเสียหาย แล้วพอจะเดินทางกลับ เดินลงมาก็เจอแต่หน้าผา เป็นสันเขา ลงมาไม่ได้ ส่วนการนอนหลับนั้น ก็พากันนอนหลายจุด มีแต่หน้าผา ซึ่งตอนที่โทรลงมานั้น ก็ได้บอกไปว่าหลงป่า ส่วนตัวนั้น ไม่ได้มีการลบหลู่เจ้าป่าเจ้าเขาแต่อย่างใด และไม่ทราบว่า ได้เดินข้ามเครือเขาหลงหรือไม่ เพราะไม่รู้จัก แต่อาจจะเผลอเดินข้ามก็ไม่รู้ เพราะเดินขึ้น-ลง ยังไง ก็เจอแต่หน้าผา ยืนยันว่าชีวิตนี้ จะไม่ยอมขึ้นเขาอีกแล้ว ยอมรับว่าเข็ด
ภาพ/ข่าว เดชา มลามาตย์/มนสิชา คล้ายแก้ว ทีมข่าวเพชรบูรณ์
